Zapomnienie...

Ola tak miała na imię. Dziewczynka urodzona w rozbitej rodzinie. Biedne stworzonko które nikogo nie interesowało. Opowieść zaczna się poźno bo pamięta wszystko dokładnie dopiero od szóstego roku życia.

Matka alkoholiczka, ojciec okropny człowiek. Każde z nich żyło dla siebie, nie dla Oli.

Miała siostrę która miała dwa latka, Elę...

Kiedy Ola ukończyła 6 lat została zabrana z przedszkola i zabrana z rodzinnego miasta przez rodziców do Warszawy. Tam nie było lepiej, była sama sobie.

Po pół roku Ola wraz z matką i siostrą uciekły spowrotem do rodzinnego miasta... Ze względu na chorobę matki zatrzymaliśmy się u babci która nie przepadała za swoimi wnuczkami...

CDN.

~Lusia

Na początku chciałabym w skrócie opisać o co chodzi w tym blogu...

Chciałam opowiedzieć historię która wydarzyła się na prawdę.

Posty będą dotyczyły dziewczyny która od dziecka nie zaznała prawdziwego szczęścia, wiedziała co oznaczało cierpienie, to uczucie z czasem stało się czymś pozytywnym w jej życiu ponieważ oswoiła się z myślą że nigy nie będzie szczęśliwa...

Lusia